Kopiowanie umysłu - sposób na nieśmiertelność

Myśli o nieśmiertelności towarzyszą ludzkości od wieków. Wiele filmów pokazuje, w jaki sposób udaje się pokonać starzenie i zachować wiecznie młode ciało. Tym razem jednak rzeczywistość pokazuje, że może udać nam się to osiągnąć. Więc wieczna młodość – kto jest gotowy?

Kopiowanie umysłu

Pomysł może wydawać się oklepany – powstało wiele filmów i książek opowiadających o przeniesieniu świadomości do innego ciała. Jak się okazało, to jest możliwe! By pokonać starość wystarczy przenieść naszą świadomość do nowego organizmu. Co prawda nie będzie to miało wydźwięku z „Dzienników gwiazdowych” (autorstwa Stanisława Lema). W powieści „Starter” Lissy Price osoby starsze zawsze mogły wynająć ciało nastolatka, by przeżyć w nim kilka dni. Pomysł naukowców wygląda trochę bardziej przyziemnie.

(fot. Film: Transcedencja (2014) )

Kontrola pamięci

Od XIX w. nauka stara się zrozumieć, jak działa nasz mózg. W tym celu często badacze działali całkowicie po omacku, próbując coraz nowych metod i teorii. Teraz nasz mózg nie ma przed nami prawie żadnych tajemnic. Wszczepiane elektrody czy rezonans to metody, które pozwoliły wejść nauce na całkiem nowy poziom. Jesteśmy w stanie np. określić czym jest wspomnienie: pobudzonymi neuronami, które aktywując się w odpowiedniej kolejności są w stanie przywołać konkretne informacje.

Koniec traumatycznych wspomnień

Jednym z podjętych przez naukowców kroków jest modyfikowanie wspomnień. Traumatyczne przeżycia, które nie zanikają i są źródłem zespołu stresu pourazowego (o którym możecie przeczytać w poście o PTSD ) – dlaczego by więc nie użyć nauki i nie wymazać tych strasznych wspomnień? Co, jeśli uda się całkowicie zablokować tworzenie wspomnień w poszczególnych częściach mózgu? Każde z naszych wspomnień najpierw trafia do pamięci krótkotrwałej: dopiero później przechodzi do długotrwałej. To właśnie dzięki temu wiele rzeczy możemy sobie przypomnieć nawet po latach.

Naukowcy są zdania, że będą potrafili zablokować traumatyczne wspomnienie zanim w ogóle trafi do pamięci długotrwałej. Ciężko jednak wyłapać odpowiedni moment, w którym środki blokujące wspomnienia miałyby być podane, więc pozostaje opcja zmiany (lub nawet usunięcia) niekorzystnych wspomnień.

Na chwilę obecną badania przeprowadzane są jedynie na chorych pacjentach – u nich ingerencja w mózg często okazywała się jedynym sposobem na normalne funkcjonowanie. Można tutaj wspomnień o implancie wysyłającym do mózgu obraz z kamery, dzięki czemu niewidoma osoba mogła otrzymać niezbyt dokładny obraz świata. A nawet o mechanicznym ramieniu poruszanym jedynie przy użyciu myśli. Czy te wszystkie udoskonalenia i badania pomogą nam cieszyć się prawdziwą nieśmiertelnością?