Przez Alpy, na skróty - Tunel św. Gotarda

Tunel Świętego Gotarda to nie tylko najdłuższy, ale także najgłębszy tunel na świecie! Budowa tego 57-kilometrowego kolosa kosztowała aż 12,2 mld franków szwajcarskich. Został przekazany do użytkowania szwajcarskim kolejom 1 czerwca 2016r.

Swobodne podróże

Alpy dla Szwajcarii to ogromne błogosławieństwo, a zarazem wielkie przekleństwo. Wysokie góry pokrywające sporą część kraju, z jednej strony dają ochronę przed atakiem wrogów, tworząc naturalny szaniec, a z drugiej stanowią mnóstwo problemów komunikacyjnych. Od dawna Alpy stanowiły przeszkodę dla podróżujących na południe kontynentu. Transport wszystkich wartościowych dóbr, który biegł przez szlaki górskie przysparzał kłopotu i stresu, związanego z ryzykiem jego przewożenia. Głównym celem budowy tunelu Świętego Gotarda była troska o środowisko naturalne w Alpach. Władze Szwajcarii uznały, że dużo bardziej korzystne będzie przeprowadzenie ciężkiego tranzytu na południe Europy pod ziemią niż nad jej powierzchnią. Miało to uchronić unikalny alpejski ekosystem przed zniszczeniem oraz odciążyć drogowy tunel św. Gotarda.

fot. WP turystyka

Cud inżynierii

Tunel św. Gotarda - ta rekordowa budowla, o którego Szwajcarzy zdecydowali w referendum, jest ważnym elementem w komunikacyjnym biegu Europy, docelowo skracając podróż ludzi i towarów przez Alpy o ok. 1 godz. oraz odciążając od ruchu i spalin naturalny, górski ekosystem. W pierwszą podróż pociągiem, zaraz po oddaniu, całkowicie za darmo, wybrało się 500 osób, które wygrały konkurs organizowany przez szwajcarski rząd. Pierwszy projekt tunelu opracowano już w 1947 roku, niestety nie doszedł on do skutku. Potem było jeszcze kilka wersji i ich ulepszenia, natomiast dopiero w 2016r. budowa doszła do skutku. Główny problem stanowiły pieniądze i to, skąd je pozyskać na tak wielką inwestycję. W 1998 roku odbyło się referendum, które zatwierdziło model finansowania inwestycji. Zdecydowano się na powołanie specjalnego funduszu, który miał dysponować środkami pochodzącymi z wpływów z podatku VAT, opłaty paliwowej oraz specjalnej opłaty nałożonej na przewoźników drogowych, która stanowić miała aż 64% całości dostępnych środków. Pozwoliło to na zatwierdzenie kosztów budowy tunelu św.Gotarda na poziomie do 13,1 mld franków szwajcarskich. Realizację projektu powierzono spółce Alp Transit Gotthard Ltd. 

Konstrukcja

Tunel świętego Gotarda składa się z dwóch oddzielnych rur o długości 57 kilometrów każda. Każdy z korytarzy w tunelu ma 9,14 m średnicy. Dodatkowo został on podzielony na trzy sekcje, które dzielą stacje techniczne w Faido i Sedrun. Oba obiekty są wyposażone w komory rozjazdowe, systemy wentylacyjne i wyjścia ewakuacyjne. W tunelu może poruszać się codziennie od 50, nawet do 80 pociągów pasażerskich z maksymalną prędkością 250 km/h oraz 220-260 towarowych z prędkością do 160 km/h. Wysoka prędkość pozwala na skrócenie czasu jazdy z Zurychu do Mediolanu z czterech do nieco ponad dwóch i pół godziny dla pociągów pasażerskich. Jest to ogromny sukces dla szwajcarskich inżynierów! Najwyższy punkt tunelu znajduje się na wysokości 549 metrów, co wpływa na spłaszczenie trasy, dzięki temu ułatwi to prowadzenie ciężkich pociągów i ograniczy konieczność wykorzystywania lokomotyw w trakcji wielokrotnej. Zwiększona zostanie także przepustowość na samej trasie. Kompletna budowa tunelu Świętego Gotarda trwała aż 17 lat, czy było warto tyle czekać? Zapraszamy Was na wirtualną podróż, oceńcie to sami!