Matematyczny błąd w teorii ewolucji.

Założenia teorii rewolucji zostały przedstawione już w 1858 roku. Odbyło się to na zebraniu Towarzystwa Linneuszowego. Pomysłodawcami te teorii byli Alfred Wallace i Karol Darwin. Obaj ci naukowcy zaznaczyli, że to, jak wyglądamy mu (lub też inne gatunki)  decyduje jedynie dobór naturalny.

Dobór naturalny można inaczej nazwać walką o byt. Darwin oraz Wallace zaznaczali, że tego określenia nie można stosować dosłownie, że jest to jedynie metafora. Jak to rozumieć? Kiedy gatunki walczą między sobą, to z każdym kolejnym pokoleniem słabsi giną, a pozostają jedynie silniejsze osobniki. Walka o byt może więc być współzawodnictwem osobników w tym samym gatunku. Może to być rywalizacja z innymi gatunkami lub po prostu walka z fizycznymi warunkami środowiska.

Darwin wspominał i podtrzymywał koncepcję Lemarcka o stopniowych ale ciągłych zmianach organizmów. Obaj odrzucali możliwość jakieś cudownej interwencji w powstaniu jakiegokolwiek życia. Całkowicie wykluczyli oni to, co niektórzy nazywają boskim pierwiastkiem życia. Lemarck uznał powstanie gatunków za efekt istniejących praw przyrody.

Obecnie teoria ewolucji jest tak mocno udowodniona, że jej kwestionowanie uznaje się za uleganie wpływom religijnym, które „na siłę próbują widzieć Boga w naturalnym procesie doskonalenia się gatunków”, lub wręcz szaleństwo.

Teoria doboru naturalnego została potwierdzona nie tylko dzięki badaniom ekologicznym ale też biogeograficznym! Co najlepiej potwierdza tą teorię? Najwięcej o monofiletyczności życia na Ziemi mówi biologia molekularna.

Dlaczego więc w teorię ewolucji wkradł się błąd matematyczny?

Wystarczy spróbować sobie uświadomić, jakie jest prawdopodobieństwo powstania prostej komórki z chaosu atomów. Wtedy okazuje się, że największym wrogiem tej teorii jest… Kalkulator!

Profesor Fred Hoyle podał bardzo obrazowy przykład. Zaznacza on: "Nieważne jak olbrzymie środowisko jest brane pod uwagę, życie nie mogło mieć przypadkowego początku. Stada małp bębniące na chybił trafił na maszynach do pisania nie mogłyby wyprodukować dzieł Szekspira z tej praktycznej przyczyny, że cały dostępny obserwacjom wszechświat nie jest wystarczająco olbrzymi by pomieścić niezbędne hordy małp, niezbędne maszyny do pisania i, z pewnością, niezbędne śmietniki, do których wyrzucano by nieudane próby. Tak samo rzecz ma się z żywą materią. Prawdopodobieństwo przypadkowego powstania pierwszej komórki jest równie małe jak narodziny Boeinga 747 wskutek tornada wirującego na złomowisku."

Rachunek teorii nigdy nie będzie się zgadzał, jeśli do rozważeń nie wliczymy owej „boskiej cząstki”, która była negowana przez chociażby Darwina. Owa boska część nie ma jednak nic wspólnego z tym czy innym myśleniem religijnym. Chodzi tutaj o pierwotną moc, która sama posiada w sobie pierwiastek życia i jest w sanie tchnąć go w zbiory innych atomów, które nagle są w stanie „ożyć” w postaci innych istot.